Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK) ile Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu'nun (KESK) başvurusunu ele alan mahkeme, Taksim'de gerçekleştirilen kutlamaların Anayasa'nın 34. maddesinde güvence altına alınan toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkının ihlali olduğuna oy çokluğuyla hükmetti.
Mahkeme kararında, 1 Mayıs'ın Taksim Meydanı'yla özdeşleşmesinin işçi ve emekçilerin ortak hafızası ve sembolik değeri olduğuna vurgu yaptı. Bu durumu, meydanın sadece o gün orada bulunanların dayanışmasını değil, aynı zamanda emekçilerin ortak hafızasını yansıtan bir kültür mirası olarak nitelendirdi. Ayrıca, Taksim Meydanı'nın sınırlanmasıyla birlikte ifade özgürlüğünün de kısıtlandığına ve düşüncenin sınırlanmasına neden olduğuna dikkat çekti.
Yüksek Mahkeme, başvuruda yer alan 'kötü muamele yasağının ihlal edildiği' iddiasını ise 'açıkça dayanaktan yoksun olduğu' gerekçesiyle reddetti. Bu karar, 1977 yılındaki Taksim'deki katliama atıfla, meydanın tarihî önemine vurgu yaparak, işçi ve sendika kültürünün önemli bir unsuru olarak değerlendirildi.
