Başkan olma düşüncem yok. Büyük resme baktığımızda, kulüplerin kapısına kilit vurulması gerektiği çok açık. Galatasaray'ın durumu kabul edilebilir değil. Bu kulübün Divan üyesi olarak, üzülerek bunu söylüyorum. Çevrilebilir bir borçtan bahsetmiyoruz, kredi faizleri bile ödenebilir değil. Kimse de çıkış planım var diyemiyor. Her sene şampiyon olsanız, Şampiyonlar Ligi'nde kupa kaldırsanız bile borçları çevirmek zor." Gelelim kulüplerin geleceği için öngörülen altyapılara. Çok duyuyorum, ‘Hocam Ozan gibi her sene 2-3 genç çıksa akademiden, kulübümüz kurtulur.’ cevap veriyorum, ben istemez miyim? Şimdi ben soruyorum size, sizce satış sonrasında 11 milyon euro’nun yüzde kaçı akademiye yeni oyuncu veya yatırım için aktarılmıştır? Tahmininiz var mı, yok. Sıfır. Neden? Çünkü o anda ya yeni oyuncu alınması gerekir A Takım için ya maaş ödenmesi gerekir veyahut da borç ödenir. Artık günümüzde altyapı oyuncusu tanımı da değişiyor, her şeyin değiştiği gibi. Genç oyuncu kavramına doğru evriliyoruz artık öyle tabir ediliyor ancak tabii bazı önemli farklılıklar da var. Menajeri, maddi kazancı, sosyal medya, ailesi, etkileşimi gibi konular sadece oyuncunun performansını değil, gelişimini de etkiliyor.” Zaman zaman deniyor ki ‘A Takım’da o niye yok, bu genç niye oynamıyor? Olsaydı şöyle olurdu, böyle olurdu.’ Demek ki bir bildiğimiz, gördüğümüz var ki bazıları süre alamıyorlar. Günümüzde genç oyuncuların A Takım’da oynayabilmesi için sadece yetenek kafi değil. Baskıyı nasıl kaldırdıkları, stresi nasıl yönettikleri, sosyal ilişkileri, gelişmeye olan duyarlılıkları, seviyelerini belirli bir yere çekmeleri için lazım olan kavramlar. Dünyanın hiçbir tarafında ‘hem genç oyuncu oynat, hem de her sene şampiyon ol’ beklentisi, belki anlaşılabilir, ama uygulanabilir değil. Kulüplerin geleceği olarak görünen altyapılarda durum bu. Şimdi siz yanıt verin. Yeni Ozan’lar çıkar mı?