GAZİANTEP (AA) - İnsanların hayata yeniden tutunmaları için 7 gün 24 saat çabalayan 112 Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonu çalışanları, Türkiye'de ilk Kovid-19 vakasının tespit edildiği 11 Mart'tan bu yana üstün gayretle görevlerini sürdürüyor. Kovid-19 şüphelileriyle ilk teması kuran ve hayatlarını hiçe sayarak toplum sağlığı için mücadele eden sağlık çalışanları, büyük fedakarlık gösteriyor.

Gaziantep Acil Sağlık Hizmetleri İstasyonu'nda paramedik olarak görev yapan Sibel ve Gülşah Arslanhan kardeşler, koronavisle mücadelede en ön safta yer alıyor.

Aynı istasyonda ve aynı günlerde nöbet tutan Arslanhan kardeşlerin gayreti ve pozitif enerjileri arkadaşlarına da yansıyor.

"Savaşta en öndeki asker gibi hissediyoruz"

Abla Sibel Arslanhan, AA muhabirine yaptığı açıklamada 10 yıldır mesleğini gururla ve azimle sürdürdüğünü söyledi.

Ülkenin içinden geçtiği zor günleri en güçlü şekilde hissedenlerin sağlık görevlileri olduğunu ve tüm dünyaya örnek olacak şekilde çalışma yürüttüklerini anlatan Arslanhan, abla kardeş mesleğin zorluklarına göğüs gerdiklerini kaydetti.

Arslanhan şunları söyledi:

"Kendimizi savaşta en öndeki asker gibi hissediyoruz. Çünkü hastayla ilk temasta biz bulunuyoruz. Evet gerçekten zor ama bizi daha güçlü hissettiriyor bu meslek. Kız kardeşimle beraber çalışıyoruz. İkimiz ele ele vererek bu mücadelede elimizden gelenin fazlasını yapıyoruz. Birlikte daha güçlüyüz ve birbirimize daha fazla destek oluyoruz. Bu bizim için elbette bir artı. Hem psikolojik hem de çalışma alanında birbirimizi müthiş destekliyoruz. Ailemizle beraber yaşamıyor oluşumuz bizim için avantaj. Aynı evde iki sağlıkçı kardeş kendimizi izole edip daha sağlıklı şekilde hem iş anlamında hem de sosyal anlamda bu mücadeleyi veriyoruz."

Ailesinin Van'da yaşadığını belirten Arslanhan, her gün görüntülü konuşarak hasret gidermeye çalıştıklarını söyledi.

"Ellerini tutamazsak bile onlara yüreğimizle destek oluyoruz"

Mücadele etmekten asla vazgeçmeyeceklerini vurgulayan Arslanhan, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Böyle bir dönemde 112'de çalışmak gurur veriyor. Şu an 112 normal gününden daha fazla çalıyor. Vaka sayılarımız arttı. Normalde psikolojisi düşük olan hastalarımızın elini tutuyor ve hastaneye kadar onlara moral ve motivasyon sağlıyoruz ama bugünlerde maalesef bunu yapamıyoruz. Ellerini tutamazsak bile onlara yüreğimizle destek oluyoruz. Bunu da onlarla konuşarak yapıyoruz. Bu savaşı kazanabileceğine onları inandırıyoruz. Taşıdığımız pozitif hastaların iyileştiğini, normal hayatına sağlıklı devam ettiğini duyuyoruz bu da bizi çok mutlu ediyor. Hatta kendilerinden geri dönüş, teşekkür mesajları bile alıyoruz. Bu bizi ayrıca motive ediyor."

"Ablamla çalışmak benim için çok güzel bir duygu"

Gülşah Arslanhan ise ablası ile aynı istasyonda, beraber çalışmanın kendisi için gurur olduğunu ve hep onun yolundan ilerlediğini ifade etti.

Abla kardeş "omuz omuza" her türlü zorluğun üstesinden gelecek inançta olduklarını belirten Arslanhan, şöyle konuştu:

"Ablamla çalışmak benim için çok güzel bir duygu. Çünkü bazen psikolojik olarak çok yıpranıyorum. Ablam benden daha dinç bu konularda ve benden daha tecrübeli bu meslekte. Beni gerçekten çok güzel toparlıyor böyle durumlarda. Onun desteğini yakından hissetmek gurur verici. Aynı evde ikimiz tek kalıyoruz. Buna rağmen sosyal mesafemizi koruyoruz. Her sabah işten döndüğümüzde kıyafetlerimize ve kişisel bakımlarımıza dikkat ederek günü devam ettiriyoruz. Onun desteği ve özverisi benim için çok önemli. Ablamla çalıştığım için çok mutluyum."

Gülşah Arslanhan, vatandaşın kendilerine her konuda yardımcı olması gerektiğine işaret ederek, "Bir takım zorluklar yaşıyoruz ama üstesinden gelmeye çalışıyoruz. Ekip olarak çoğu kez yemek yiyecek vakit bile bulamıyoruz. Bununla beraber hastalarımıza elimizden geldiği kadar manevi desteğimizi esirgemeden büyük sabır ve özveriyle çalışıyoruz." açıklamasında bulundu.

Mesaide en çok moral ve motivasyona ihtiyaç duyduklarını dile getiren Arslanhan, şunları kaydetti:

"65 yaş üstü ve 20 yaş altı vatandaşların evlerinde kalmaları bizim için çok önemli. Bizler onlar için çok çaba harcıyoruz ve onların da bizim için çaba harcamasını istiyoruz. Çünkü bu süreci el ele vererek atlatmak istiyoruz. Kronik bir baş, diş ve bel ağrısı veya eşiyle tartıştığı için ambulans çağıranlar var. Onların bu süreçte daha hassas davranmaları lazım. Gerçekten vakalara yetişme konusunda güçlük çekiyoruz. Biz ihtiyacı olan insanlara gecikmek istemiyoruz."