genel

Osmanlı armasındaki büyük sır ne?

Abone Ol

Osmanlı nişanının son hali, 17 Nisan 1882'de Sultan II. Abdülhamit tarafından yürürlüğe konmuştur. Osmanlı Devlet Nişanı'nın içinde iki tane bayrak vardır. Kırmızı zeminde hilal ve yıldız bulunan bayrak Osmanlı Hanedanı'nı, yeşil zemindeki bayrak halifeliği simgelemektedir.

Terazi, Osmanlı adaletini, terazide bulunan kitaplar da adaletin kaynağı olan Osmanlı kanunnamelerini ve Kur'an'ı temsil etmektedir.Osmanlı Arması'nda silahların toplu olarak yer almasının ana nedeni ise güçlü Osmanlı ordusunun bütün unsurları ile yansıtılması kaygısıdır.İşte Osmanlı İmparatorluğu Arması'nın 30 gizemi...

Tuğranın etrafındaki güneş motifi, padişahın güneşe benzetilmesinden ileri gelir.

II. Abdülhamit'in tuğrası

Sorguçlu serpuş: Osman gaziyi ve tahtı temsil eder.

Yeşil Hilafet Sancağı

Süngülü tüfek: Nizam-ı Ceditle birlikte Osmanlı ordusunun asıl silahı olmuştur.

Çift taraflı teber

Toplu tabanca

(Üstte) Kuran-ı Kerim. (Altta) Kanunnameler.

Terazi: şeşper ve asaya asılıdır, adaleti temsil eder.

Nışan-ı al-i imtiyaz: Devlet adına faydalı işlerde bulunmuş ilim adamları, idareci ve askerlere veriliyordu.

Nışan-ı Osmani: Sultan Abdülaziz Han tarafından 1862'de ihdas edilmiş olup, devlet hizmetinde üstün başarı sağlayanlara verilirdi.

Asa ve şeşper

Çapa, Osmanlı denizciliğini temsil eder.

Bereket boynuzu

Nışan-ı iftihar

Mecidi nişanı

Borazan, modern mızıka takımının kullandığı çalgı aletidir.

Top gülleleri (Bazı armalarda bulunmuyor)

Top, topçu ocaklarını temsil eder.

El siperlikli tören kılıcı: bu kılıç klasik Türk kılıcı olmayıp, o devirdeki subaylar tarafından kullanılırdı.

Mızrak Çift taraflı teber, orduda üst düzey görevliler tarafından üstünlük sembolü olarak kullanılmıştır.

Tek taraflı teber (balta)

Osmanlı sancağı

Bayrak

Kalkan, Ortasında stilize edilmiş bir güneş motifi var. 12 yıldız: Rivayete göre bu 12 yıldız 12 burcu temsil eder. Güneş bu burçlar üzerinde hareket eder.

Şefkat nışanı, 1878'de II. Abdülhamit Han tarafından ihdas edilmiş olup; savaş zamanında, büyük afetlerde devlete, millete hizmet eden kadınlara verilirdi.