Antalya’da yaşayan Konak ailesinin beşinci çocuğundan ikincisi olan Yusuf Konak, beyin ve sinir cerrahı olan babası Opr. Dr. Abdullah Konak’ın doktorluk hikayelerini dinleyerek büyüdü. Üniversite sınavına hazırlanan Yusuf Konak, tıp fakültesini kazandı.
Mezun olduktan sonra bir süre Manavgat’ta çalışan Konak, cerrahi branşa ilgi duymaya başladı. İşini en iyi babasından öğrenebileceğini düşünen Konak, o alanda ilerlemeyi tercih ederek, beyin ve sinir cerrahisini seçti.
Çevresindekilerin ‘Babanın yanında baskı hissedersin’ laflarına aldırış etmeyen Yusuf Konak, babasının görev yaptığı Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne asistan olarak atandı. 1 aydır birlikte çalışan baba ve oğul, zaman zaman hastaları beraber muayene ediyor, zaman zaman ise beraber operasyonlara giriyor.
Yusuf Konak, babasını öğretmeni gibi görüp bir şeyler öğrenmeye çalıştığını belirtirken, babası ise oğluyla görev yaptığı için büyük mutluluk duyduğunu aktardı.
‘BAŞLANGIÇTA ZORLANDIK’
Oğlunu bu alana kendisinin yönlendirmediğini kaydeden beyin ve sinir cerrahisi uzmanı Opr. Dr. Abdullah Konak, “Oğlumu bu alana yönlendirmedim. Bu biraz da eve iş götürmek gibi bir şey oluyor. Evde karşılaştığımız zaman sürekli bu konularla ilgili konuşuyoruz. Başlangıçta her ikimiz de biraz zorlandık. Nasıl hitap edeceğini dahi karıştırıyor. Bazen ‘baba’, bazen ‘hocam’ diyor. Buna benzer ilginç şeyler yaşayabiliyoruz” diye konuştu.
Oğluyla aynı yerde görev yapmaktan büyük mutluluk ve gurur duyduğunu aktaran Konak, “Oğlumla birlikte çalışıyor olmak değişik bir duygu benim için. Eskiden zanaatkarların çocuklarına zanaatlarını öğretmesi gibi bir şey, ben de kendi zanaatımı öğretiyorum” dedi.
‘EN İYİ BABAMDAN ÖĞRENİRİM’
Geçen ay babasıyla göreve başladığını söyleyen beyin ve sinir cerrahisi asistanı Dr. Yusuf Konak da “Bir ay önce bu hastanede göreve başladım. Babam da burada görev yapıyor. Bir aydır beraber çalışıyoruz” dedi.
Pratisyenlik yaptığı süreçte cerrahi branşa ilgisi olduğunu fark ettiğini söyleyen Dr. Yusuf Konak, “Ben de bu işi en iyi babamdan öğrenebileceğimi düşündüm. Aynı zamanda hastanenin güzel bir klinik olması da beni buraya yönlendirdi. Babamla ilişkimiz çok iyi ve arkadaş gibiyiz. Çevremden ‘Babanın yanında baskı hissedersin, rahat edemezsin’ diyenler oldu. Ancak tam tersi hayat boyu babam bana sürekli destek oldu ve böyle devam edeceğini düşündüğüm için onun yanında geldim. Evde görüşmekle farklı oluyor ama beraber ameliyata gireceğimiz, operasyon yapacağımız zaman bir heyecanım oluyor” diye konuştu. (DHA)
