Kamdanhaber.com-özel
Bu araştırmada elde edilen bulgulara bakıldığında; öğrencilerin genel olarak en fazla karşılaştıkları zorba davranışlar arasında fiziksel zorbalıklar (tekme yeme, tokat yeme, yumruk yeme ve eşyalara zarar verme) yer almaktadır.
İlköğretim öğrencilerinin fiziksel zorbalıklar dışında sözel zorbalıklara da (küfür etme, alay etme) oldukça fazla maruz kaldıkları görülmektedir. Bir diğer maruz kalınan zorbalık türü de duygusal yönde (yardımdan kaçınma) olan davranışlardır.
Öğrencilerin büyük çoğunluğu tüm bu zorba davranışlara neredeyse her gün maruz kaldığı sonucuna ulaşılmış öğrencilerin çok az bir kısmının yılda birkaç kez bu tür davranışlarla karşı karşıya kaldıkları ortaya çıkmıştır.
Ortaya çıkan zorba davranışların nedenlerine baktığımızda ise güçlü olanın zayıf olanı ezme niyetinden ortaya çıkan gerekçelerin daha fazla olduğu görülmektedir. Şiddete karşı koruması en düşük öğrencilerin bu tür davranışlara daha çok maruz kaldığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca öğrenciler tarafından, anne- baba davranışlarının ve ev ortamındaki olumsuz atmosferinde öğrencileri zorbalığa ittiği şeklinde algılanmaktadır. Bunların dışında akranlar arasındaki çeşitli geçimsizlikler sonucu ortaya çıkan olumsuz arkadaşlık ilişkilerinin de öğrencileri zorbalığa sevk ettiği anlaşılmıştır.
Bu araştırmada, öğrencilerin büyük çoğunluğunun akranları tarafından zorbalıklara maruz kaldığı görülmüş ve bu zorba davranışların genellikle fiziksel yönde olduğu anlaşılmıştır.
Bu konuda şu şekilde öneri ve tavsiyelerde bulunulabilir;
Okul rehber öğretmenleri yaşanan zorba davranışları tespit ederek gerekçelerini çözme yolunda öğrenci ile görüşme yapabilir ve gerekli durumlarda veliye durumu bildirerek sürecin iyileştirilmesinde velileri aktif hale getirebilir.
Okul yöneticileri, daima zorbalığa maruz kalan öğrencileri belirleyerek gerekli desteği almaları için rehberlik araştırma merkezi ile temas halinde bulunabilir.
Sürekli zorbalığa maruz kalan öğrencilerin “atılganlık eğitimi” almaları yolunda rehberlik öğretmenleri ve rehberlik araştırma merkezleri gerekli çalışmaları yürütebilir.
Okul öğretmenleri, işbirliğine dayalı öğretim tekniklerini benimseyerek, zorba davranışlar sergilemeye meyilli öğrencilere, yardımlaşma, dostluk, iyi geçinme gibi davranışların kazandırılmasında pay sahibi olabilir.
Okullardaki zorbalık davranışlarının önlenebilmesi için birbirinden farklı programlar uygulanmış olup, yapılacak çalışmalarda bu programların sonuçlarından da yararlanılabileceği düşünülmektedir.
İlk ve ortaokullarda zorbalık davranışlarını inceleyen ve değerlendiren bu çalışmanın; literatürdeki önemli bir boşluğu dolduracağı, bu alana ilgi duyanlara kaynaklık edeceği ve araştırma bulgularının, okullardaki birçok çocuğu doğrudan ve dolaylı olarak etkileyen zorbalık davranışlarına karşı etkili politikalar ve stratejiler üretilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
