Gazetelerden birinin iç sayfalarında dikkatimi çeken haber okudum. Anlatınca size de ilginç gelir mi bilemem? İlginçliği bu devirde yok böyle insan diyoruz ama bir kişi olsa da olduğunu öğrendik.
 
Çoğumuz yolculuk yapıyoruz. Yolculuk  yapmayan yok. Elimizden düşürmediğimiz cep telefonlarımızın şarj aletini unutabiliyoruz.
 
Araçlarda veya araçtan inince şarj için kurulan şarj etme makinesine bir lira atarak şarj etmeyi başlatıyoruz. Mutlaka bir lira atılmalıdır. Şarj etme makinesi ona göre programlanmış. İlla ki bir lirayı önce para giriş yerinden atmalısınız.
 
Umuma ait yerlerde telefonun şarjını yapıyoruz. Umuma ait olduğu için kul hakkı da bir o kadar artıyor. Sonuçta cep telefonlara kişilerin kendilerine aittir. Onun için kul hakkını düşünmek gerekir.
 
İşimiz buna mı kaldı diyen olabilir? Memleketimizin enerjisini herkes böyle tırtıklarsa gerisini düşünmek gerekir. Dikkat edilmediği zaman ibadet mekanlarında bile haram işlenebiliyor.
 
Eğer camide özel cep telefonumuzu şarj edersek kul hakkı olur.
 
Bir cep telefonu şarj ettirmek bu kadar ağır günaha neden olur mu? Dini bilgisi kuvvetli olanlar böyle anlatıyorlar.
 
Hatta peygamber efendimizin hadisine göre “bir lokma haram yendiği zaman kırk gün dualarımızın kabul olunmayacağını açıklıyor”.
 
Müslüman olarak yediğimize, içtiğimize, kullandığımız malzemenin kuralarla uygun, dine ters olmamalıdır.
 
Haber şöyleydi: namaz kılan Müslüman camide kimse görmeden cep telefonunu şarj eder. Bir lira para bırakır. Bir liranın yanına not bırakır. Ayrıca cemaatten helallik talep eder.
 
Nerede olursak olalım Allah korkusu ve Allah inancı ruhumuza işlerse iyi insan oluruz. Böyle inandığını yaşayan Müslümanlara çok ihtiyacımız var.
 
Çeşitli kamu kuruluşlarında çalışanlarımız yapar yapmaz, ama cep telefonun şarjı bile olsa onun devlete ait olduğunu unutmamak gerekir.
 
Devletimiz yaşasın ki bizler yaşayalım. Helal harama dikkat edelim ki ibadetlerimiz kabul, dualarımız Allahın katına ulaşsın.
 
Kişisel malzemeler için kullanılan  bir a4 kağıdı bile olsa ücreti ödenmelidir.  Kişisel olarak kamuya ait malzeme kullanmak doğru olmaz.
 
Nail Güreli hakkında okuduğum yazıda özel işlerinde asla kurumunun aracını, malzemesini kullanmadığını öğrendim.Geçen günlerde vefat etti.
 
Çoğumuz bu kişilere farklı yaklaşımlarda bulunuruz. Kişiler toptan kötü olmazlar. Mutlaka örnek alınacak iyi, güzel, örnek tavırları vardır.
 
Kendi işinde kuruma ait araç ve gereçleri kullanmaması kendim için ibret alınacak olay olarak hafızama yer etti.
 
Bir pirinç tanesinin değerini düşünelim. Yeryüzünde altı-yedi milyar insan var. Altı milyar insan bir pirinci israf etse altı milyar pirinç eder.
 
Bir kişi camide cep telefonunu şarj ederse, on cemaat olsa on kişi şarj etmiş olursa gibi düşünelim. Küçük hatalarla göz yummayalım kendi dünyamızda.